Leczenie

Do Instytutu Matki i Dziecka Staś trafił z wznową nowotworową do kości kulszowej, wcześniej usunięto mu nerkę. Na oddziale przeszedł operację wszczepienia endoprotezy części miednicy. Choroba nie chciała odpuścić – pojawiły się przerzuty do płuc. Je też się udało pokonać, ale wykryto kolejny guz w 9 żebrze… Stasia czekała więc kolejna operacja usunięcia tej kości.

Rak zmienia perspektywę

Choroba na pewno go zmieniła.

„Stałem się bardziej otwarty do ludzi, bardziej pomocny”.

Dzisiaj wykorzystuje tę otwartość do rozmów i zabaw z dzieciakami, które aktualnie są w trakcie leczenia. Sam ze swoją chorobą poradził sobie też dzięki znalezieniu pasji, jaką jest gotowanie i zapowiada założenie profilu w social mediach, aby móc tę pasją się dzielić. Nie możemy się doczekać ☺

Czas na oddziale nie zawsze był łatwy, ale pozwolił mu otworzyć się na ludzi i dzisiaj nie uznaje dnia za udany bez rozmowy z innymi.

Życie po chorobie

Dzisiaj, jako student matematyki na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu reprezentuje uczelnię w zawodach pływackich i może pochwalić się nawet kilkoma medalami! A obecnie przygotowuje się też do pisania pracy licencjackiej.

- To jest tylko rak, tylko nowotwór, chwilowo to jest koniec świata, ale da się z nim wygrać – trzeba z nim wygrać. To jest tylko jedna z przeszkód jakie spotyka się w życiu. Dzieci onkologiczne nie są gorsze, nie są inne, są wyjątkowe – mówi

Staś zna i rozumie problemy z jakimi mierzą się dzieciaki na naszym oddziale. Mimo choroby to ciągle młodzi ludzie, którzy zmagają się z trudnościami spotykających każdego nastolatka – pierwszymi miłościami, zawodami, przyjaźniami. I dlatego tak ważna jest zwyczajna rozmowa. Trzeba z nimi rozmawiać również o samej chorobie. Nie wolno ich trzymać w bańce informacyjnej, oni mają świadomość, że coś się dzieje.

Nasze dzieciaki to niezwykle inteligentne osoby. Pełne pasji, energiczne i chcące korzystać z życia. Dlatego historia taka jak Stasia daje nam wszystkim niesamowitą motywację – do walki i do działania.